VIOT2018

Ondanks dat de noodzaak om psychosociale problemen te bespreken in het follow-upkankerconsult breed wordt erkend (Arora, 2003), toont onderzoek aan dat artsen de neiging hebben dit onderwerp te mijden (zie bijv. Beach et al., 2004; Easter & Beach, 2004; Ford et al, 1996; Rogers & Todd, 2010) De Lastmeter – een instrument om de psychosociale last van kankerpatiënten te meten – wordt tegenwoordig vaak ingezet als instrument om de discussie van psychosociale problemen tijdens het consult te stimuleren. Het is echter niet duidelijk of dat werkt (zie bijv. Boyes et al., 2006; Greenhalgh et al., 2005). Het huidige project probeert daarom d.m.v. gespreksanalyse inzicht te krijgen in het effect van de Lastmeter op arts-patiënt interactie in de oncologische follow-upgesprekken, met name op de bespreking van psychosociale problemen. De Lastmeter wordt geïntroduceerd vanwege de mogelijkheden die hij biedt om psychosociale problemen ter sprake te brengen. Dit zien we gereflecteerd in de openingssequenties van de interacties, waarin artsen bijvoorbeeld een positief antwoord op de vraag “Hoe gaat het met u?” problematiseren, als de Lastmeter tegenstrijdige informatie geeft. Een gedetailleerde, turn-by-turn analyse van de gehele consulten maakt echter duidelijk dat de Lastmeter naast affordances ook constraints (beperkingen) oplevert, bijvoorbeeld in termen van wat wel of niet als onderwerp ter tafel kan komen.
Voor dit onderzoek maak ik gebruik van video-opnamen van 30 follow-upconsulten met hoofd-hals-kankerpatiënten, hun ingevulde Lastmeters en medische gegevens, en interviews met de artsen en patiënten. De aanpak is interdisciplinair: er wordt gebruik gemaakt van inzichten uit de pragmatiek, conversatieanalyse en de etnografie van communicatie.

References
Arora, N.K. (2003). Interacting with cancer patients: the significance of physicians’ communication behavior. Social Science & Medicine 57: 791-806.
Beach, W.A., Easter, D.W., Good, J.S. & Pigeron, E. (2004). Disclosing and responding to cancer “fears” during oncology interviews. Social Science and Medicine 60: 893-910.
Boyes, A., Newell, S., Girgis, A., McElduff, P., & Sanson-Fischer, R. (2006). Does routine assessment and real-time feedback improve cancer patients’ psychosocial well-being? European Journal of Cancer Care 15: 163-171.
Easter, D.W. & Beach, W. (2004). Competent patient care is dependent upon attending to empathic opportunities presented during interview sessions. Current Surgery 61(3): 313-318.
Ford, S., Fallowfield, L. and Lewis, S. (1996). Doctor-patient interactions in oncology. Social Science & Medicine 42 (11): 1511-1519.
Greenhalgh, J., Long, A.F., & Flynn, R. (2005). The use of patient-reported outcome measures in routine clinical practice: Lack of impact or lack of theory? Social Science & Medicine 60: 833-843.
Rogers, M.S. & Todd, C. (2010) Can cancer patients influence the pain agenda in oncology outpatient consultations? Journal of Pain and Symptoms Management 39(2): 268-282.